Beste vrienden en sponsoren,
Terugblikkend op mijn verblijf in Gambia kan ik weer de balans opmaken. Wat hebben we bereikt, wat hebben we nog niet bereikt en wat zijn de volgende stappen?
De grootste mijlpijl die we bereikt hebben is de komst van de laptops op de school voor dove en zwakbegaafde kinderen. Wat een pluspunt is dat. Ik kijk tevreden naar 7 kinderen op een rijtje, die allemaal individueel op eigen tempo de programma’s kunnen afwerken die ik gemaakt heb in de afgelopen maanden. Niets ruzie, niet trekken aan elkaar, niet eindeloos moeten wachten tot je aan de beurt bent. Maar een uur lang werken en opgaan in je eigen ding. De eerste dag was een echt feestje.
Jammer, dat de laptops niet mee in de tas naar huis mochten. Dus we moesten even druk gebaren, dat de laptops van school zijn. Bij deze wil ik de Driessen Groep hartelijk bedanken voor het doneren van deze laptops.
De meeste leerlingen kennen nu zo een 150 gebaren. In de afgelopen weken zijn we begonnen met de werkwoorden. Dat is een stuk lastiger. Woorden als koe, banaan en auto zijn makkelijker aan te leren dan werken, stelen en praten. En ook worden als boos, verdrietig en blij zijn lastig. Door middel van toneelstukjes hebben we deze woorden aangeleerd. En daarbij werd heel wat afgelachen.
Elke ochtend starten de kinderen voor schooltijd met het ontbijt. En het werken op het skillcenter voor de oudste jongens loopt goed. Ze hebben ondertussen veel geleerd en gaan met plezier aan het werk. De eerste ontwerpen van bankjes zijn gemaakt.
Ook deze keer zijn drie leerlingen van mijn school in Nederland mij komen opzoeken en hebben de hele week meegeholpen op school. Ook dat was weer heel bijzonder. In de eerste plaats voor de dove leerlingen die extra aandacht krijgen en geholpen worden in een één op één situatie. Maar ook zeker voor deze leerlingen zelf. Ik merk dat hun kijk op dingen toch breder wordt: wat hebben wij het toch goed in Nederland en waarom waarderen we niet elke keer dat we het zo goed hebben? Het is heel fijn om zulke gesprekken met leerlingen te hebben, iets waar je in Nederland in het onderwijs niet elke keer aan toe komt.
Deze keer zijn er veel bezoekers langsgekomen in Jiboro. Het is goed om mensen te kunnen laten zien wat er met hun geld gebeurt en hoever we gevorderd zijn. Ook vanaf Gambia zelf komen mensen het project bezoeken om te kijken of ze zelf ook zoiets kunnen opzetten. Vooral voor zwakbegaafde kinderen is er nog niet veel op dit gebied. Dus de eerste connecties zijn gemaakt en ik hoop dat ik hiermee ook andere stichtingen kan verder helpen.
Tot slot hebben we een goede vergadering op het Health Center gehad. We hebben plannen gemaakt voor een totale renovatie. Na 20 jaar is er veel aan vervanging toe. We hebben foto’s gemaakt van alles wat moet gebeuren. Op 22 juni hebben we in Nederland een benefiet waarbij we proberen om genoeg geld op te halen zodat we alles in één keer kunnen renoveren. Het belangrijkste dat moet gebeuren is een heel nieuw dak, zodat we het volgende regenseizoen droog kunnen doorkomen. Over dit benefiet zal over een tijdje meer informatie komen.
We hebben in elk geval wel al door een gift van de kerken in Emmeloord alle waterleidingen kunnen vervangen en de watertank kunnen repareren.
Dit keer heb ik ook tijd gehad om de kinderen van de Jiboroschool te bezoeken die in ons sponsorproject zitten. Ik heb ze gesproken en op de foto gezet zodat de sponsorouders in Nederland zien hoe het met hun sponsorkind gaat.
De volgende stappen zijn: de bouw van de Bantaba (overdekte speelplaats), de aanleg van de schooltuin en het aansluiten van de elektra op de school voor dove en zwakbegaafde kinderen. En de komende tijd zal in het teken staan van de benefiet voor de renovatie van het Health Center.
Nogmaals iedereen bedankt, die zich op de één of andere manier inzet voor de Stichting.
Hartelijke groeten, Mirjam Abbes
Care Foundation The Gambia 