Tijdens mijn 4e vakantie in The Gambia, kwam ik in contact met “Insight the Gambia”. De dag na aankomst in the Gambia werd op de gebruikelijke voorlichtingsochtend door de hostess van de reisorganisatie de heer Phoday Touray geintroduceerd. Zijn uiteenzetting over de projecten die door de foudation opgezet zijn, spraken mij en mijn vriendin bijzonder aan.
Wij besloten om de projecten te gaan bezoeken en maakten een afspraak met de heer Touray. Opgehaald bij het hotel door Mr. Touray reisden wij van Kololi naar Jiboro. Onderweg werd verteld hoe initiatieven tot de ontwikkeling van de foundation tot stand zijn gekomen en welke doelen er nagestreefd worden. Eén van de beelden die mij bij zijn gebleven, betreft de weg die wij volgden over het onverharde deel door de bush naar Jiboro.
Westers als ik ben dacht ik: hier kan toch nooit een ziekenhuisproject worden gerealiseerd! Ondanks het feit, dat ik in eerdere vakanties tot aan de oostgrens van the Gambia was gereisd, en nog nooit een dergelijk project had bezocht of ook maar gezien had, kon ik mijn ogen niet geloven toen we in Jiboro aankwamen en het project daar aanschouwden.
De ontvangst was allerhartelijkst en de projectleider en Mr. Touray hebben ons rondgeleid door de medische hulppost, het ziekenhuis (dat al grotendeels was ingericht) en de in aanbouw zijnde tandartsen kliniek. Een verpleegkundige gaf uitleg over de medische noodzaak van het project voor het gebied dat op de grens met Senegal ligt. Het was heerlijk om even te keuvelen met de stucadoor die daar aan het werk was. Wij waren zeer onder de indruk van de mogelijkheden die hulppost en ziekenhuis in de toekomst zouden kunnen bieden.
Daarna bezochten wij het “vrouwen tuin project”. Tot mijn stomme verbazing zag ik boerenkool planten, diverse koolsoorten en bieten die uit Nederland kwamen. De dames die wij spraken, vroegen ons wanneer deze groenten geoogst kon worden, en hoe deze gecombineerd zouden kunnen worden met het inlandse voedsel. Kennelijk was enige hulp gewenst en zo goed als mogelijk hebben we wat menu’s samengesteld.
Vervolgens de daar aanwezige school bezocht en met de docenten gesproken over de noodzaak van het bieden van onderwijs. Klassen van 50 tot 55 kinderen bleken “normaal” te zijn. Gevraagd aan de docenten of dit te behappen was. Zij keken mij enigszins vreemd aan toen ik dit vroeg en haastte me te zeggen, dat het wellicht lastig was om zoveel kinderen te kunnen “handelen”. Lachend vertelden zij, dat dit voor hen absoluut geen probleem was en dat zij niet anders gewend waren.
Als laatste bezochten wij een watertoren in aanbouw. De “uitvoerder” was buitengewoon mededeelzaam en vertelde vriendelijk over noodzaak en uitvoering van dit voor the Gambia nieuwe product.
Terug in het health center, werd ons een maaltijd aangeboden, waarna wij de terugweg aanvaarden.
Toen wij ‘s-avonds terug waren in ons hotel en nog eens terug keken op de afgelopen dag, beseften we pas goed welk een baanbrekend werk er door de foundation verricht wordt. Het is belangrijk om met eigen ogen te zien, wat er voor geïnvesteerde gelden gedaan wordt. Mocht er in de toekomst, op welke wijze dan ook hulp noodzakelijk zijn, dan ben ik gaarne bereid om hierin een bijdrage te leveren.
Ad van Yperen
Projectmanager vastgoedontwikkeling